WASTE MANGEMENT BEHAVIOR OF INHABITANTS IN THE GOVERMENT HOUSE, PRINCE OF CHUMPHON BARRACKS, CHONBURI PROVINCE

Abstract

This study aimed to study and compare waste management behavior of inhabitants in the government accommodation, Prince of Chumphon Barracks, Chonburi Province. The research population was from 340 houses. A questionnaire was used for data collection. Percentage, means, standardized deviation, t-test, One-way ANOVA were used for statistical analysis together with Scheffe and Welch and Brown-Forsythe, Dunnett C for pair-to-pair comparison. The result was that waste management behavior was at a good level. Reducing waste amount, reusing, and recycling were respectively ranked from the best behavior. Comparison of behavioral differences of waste management behavior were that different educational background had different waste management behaviors with 0.05 of statistical significance. People with a Diploma had better waste management behavior than those who were had higher secondary school and Bachelor degree levels. Moreover, different duration of living in the houses had different behaviors with 0.05 of statistical significance. The longer the time living in the houses, the better the waste management behavior they had. The other factors – genders, ages, personal status, family incomes, house conditions and family members did not effect waste management behavior with a 0.05 of statistical significance.

การศึกษานี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมการจัดการขยะมูลฝอย และเปรียบเทียบพฤติกรรมการจัดการขยะมูลฝอยของผู้พักอาศัยในบ้านพักข้าราชการ ค่ายกรมหลวงชุมพร จังหวัดชลบุรี โดยศึกษาจากกลุ่มตัวอย่างจำนวน 340 ครัวเรือน ใช้แบบสอบถามในการเก็บรวมรวมข้อมูล สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ค่าร้อยละ, ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติเชิงอนุมาน ได้แก่ t-test, One-way ANOVA เปรียบเทียบรายคู่ด้วยวิธี Scheffé และ Welch and Brown-Forsythe เปรียบเทียบรายคู่ด้วยวิธี Dunnett C ผลการศึกษา พบว่า ผู้พักอาศัยมีพฤติกรรมการจัดการขยะมูลฝอยโดยภาพรวมอยู่ในระดับดี ผู้พักอาศัยมีพฤติกรรม การจัดการขยะมูลฝอยดีที่สุดในด้านการลดปริมาณขยะจากแหล่งต้นทาง รองลงมา คือ ด้านการนำกลับมาใช้ซ้ำ และด้านการนำกลับมาใช้ใหม่ ตามลำดับ ผลการเปรียบเทียบความแตกต่างของพฤติกรรมการจัดการขยะมูลฝอยของผู้พักอาศัย พบว่า ผู้พักอาศัยที่มีระดับการศึกษาต่างกัน มีพฤติกรรมการจัดการขยะแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 โดยกลุ่มตัวอย่างที่มีระดับการศึกษาอนุปริญญามีพฤติกรรมการจัดการขยะมูลฝอยดีกว่ากลุ่มตัวอย่างที่มีระดับการศึกษามัธยมตอนปลายหรือเทียบเท่าและระดับปริญญาตรี และผู้พักอาศัยที่มีระยะเวลาอาศัยอยู่ในบ้านพักข้าราชการต่างกันมีพฤติกรรมการจัดการขยะแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 คือ กลุ่มตัวอย่างที่มีระยะเวลาอาศัยในบ้านพักน้อยกว่า 3 ปี มีพฤติกรรมการจัดการขยะมูลฝอยแย่กว่ากลุ่มตัวอย่างที่มีระยะเวลาอาศัยในบ้านพัก 6-10 ปี ส่วนผู้พักอาศัยที่มี เพศ อายุ สถานะ รายได้ต่อเดือนของครัวเรือน สถานภาพอาคารอยู่อาศัย และจำนวนสมาชิกในครัวเรือนต่างกัน มีพฤติกรรมการจัดการขยะไม่แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05